MET ALLES WAT ER IS (DANCERS) 21 min.
An intimate observation of four people with Parkinson’s disease who, despite their difficulties with balance and movement, have taken on the challenge to dance.
Each of them seeking the possibilities in their own way and creating space for the joy of dancing and connecting with each other.
Director and cinematographer: Eva Sjerps
Production: Interakt
Editor: Bobbie Roelofs | Sound: Carla van der Meijs, Pepijn Aben, Diego van Uden | Sound design: KlevR sounddesign (Lennart Kleinen& Alan van Ramshorst) |Grading: Captcha | Many thanks to: Dance for Health
Co-production: AVROTROS
Tot stand gekomen met steun van CoBO Fonds, Nederlands Filmfonds, NPO en Het Mediafonds in kader van Teledoc Campus
2017
Premiered at NFF 2017, broadcasted by NPO AVROTROS 2017
Award of Honour IN/OUT festival 2017
Uit artikel in de Groene Amsterdammer
'Korte documentaires van jonge makers nader bekeken'
20 oktober 2017, door Walter van der Kooi
(Omschrijving openings scene..) Wat ik op dat moment nog niet weet is dat ik langzaam naar binnen zal worden getrokken, onder de indruk raak van de filmische kwaliteit en zowaar diep ontroerd raak. Chapeau voor Met alles wat er is van regisseur Eva Sjerps en haar ploeg (….)
Nog even terug naar mijn favoriet, de openingsfilm. Dat is inderdaad een dansfilm. De leuning is een barre, overal zijn spiegels. De deelnemers zijn mensen met Parkinson, in uiteenlopende stadia van de ziekte. Meerdere sessies zijn door elkaar gesneden, dat kun je zien aan de kleding van de vier die als hoofdpersoon zijn gekozen. Maar de opbouw van de film voelt als een geheel: van het moeizame begin (kleding en schoeisel uitdoen alleen al!), via zittend op stoelen losmaken van wat losgemaakt kan, tot een bevrijdende apotheose waarin die geteisterde lichamen niet langer louter beperking zijn maar gezien de gelukkige blikken, even bron van blijheid en genot zijn - vrij in de ruimte. Mooi worden die mensen. Met de door de lerares – die we nooit te zien krijgen – gekozen muziek, van Afrikaans tot Haydn, als prachtige basis. Sommige deelnemers zullen ooit gedanst hebben in professionele of hobbymatige zin. Anderen vast niet. Ze moeten elke week tegen de tocht erheen en het pijnlijke begin opzien, maar ze worden ongelofelijk beloond. Ja, dit lijkt een wee stukje. Dat is het niet. Kijk zelf.